Afgelopen dagen hadden we eigenlijk net te weinig water bij ons, wat me echt een vervelend gevoel gaf. Dat gaat me dus vandaag, op de eerste dag op de zuidroute, niet nog eens gebeuren! Na het geweldige ontbijt in ons Hotel Seth Port toog ik op een drafje naar de supermarkt om daar drie liter water, een colaatje en een Aquarius in te slaan. Met een rugzak die bijna te zwaar is om te tillen, loop ik om 8.20 uur met Piet naar de bushalte. We leggen het eerste deel van deze etappe met de bus af, en die komt om 8.40 uur, zo zegt de informatie die we van het hotel hebben gekregen. Bij de bushalte blijkt dat we het allemaal wat relaxter aan hadden kunnen doen: de bus gaat pas om negen uur.
Tegen de tijd dat hij vertrekt, regent het.
Het is grappig om te merken dat als het mooi weer is, je zeker weet dat dat nooit meer gaat veranderen. Je regenjas zit diep weggestopt onder in je rugzak, je regenbroek weet je niet eens meer te vinden. Pieter smeert zichzelf vanochtend van top tot teen in met factor 50 en ik ga dus met pak ‘m beet vijf liter drank op pad. We zijn dan ook enorm verbaasd als we in de miezer en onder een grijze hemel onze eerste stappen zetten bij Cap d’Artrutx. Ik heb het zelfs koud. Wat is dit nou?
Far d’Artrutx. Ooit gebruikt als vuurtoren, nu is het een restaurant
In eerste instantie is onze pet afdoende. Maar na een uur moet de hoes om de tas, en even verderop diepen we toch maar die regenjas op. Amper een half uur later lopen we nat tot op het bot de bewegwijzering mis omdat we alleen maar naar de grond kijken, en zitten we tot twee keer toe fout. De mooie stranden van Es Talaier en Turqueta? Zien we niet. Die lage kliffen waar dit gebied bekend om staat? Registreren we niet. De zeevenkel, dat alleraardigste plantje dat hier overal groeit? Nou, vooruit, die zien we wel, want die groeit daar waar we onze voeten neerzetten. Maar van de omgeving zien we maar bar weinig. Al doet Pieter wel een dappere poging om een en ander vast te leggen. Tot zijn telefoon ermee ophoudt omdat die te nat is.
Het strand van Cala’n Bosch wordt gezien als een van de mooiste van het eiland, maar in de regen ligt het er maar ongezellig bij…
Ook al is het hier wat drukker dan op de Noordroute, het is nog steeds een lekker rustig gebeuren hier. Of ligt dat wellicht aan het weer?
Zeevenkel
Dan breekt opeens een zonnetje door. We weten niet hoe snel we alles te drogen moeten leggen. Dit is fijn!
Lekker alles te drogen leggen
Want nu is prompt een pauze nemen, ergens relaxed wat drinken, uitgebreid om ons heen kijken, het is allemaal weer mogelijk. Dus dat doen we dan ook.
Cala Turqueta, waar het zo druk is dat je zou denken dat het niet geregend heeft…
We zakken af naar Cala Turqueta, klimmen daarna weer omhoog naar klifniveau, en duiken de bossen in. Aleppo-den en jeneverbesstruik omgeven ons, net als torenhoge rotsen waar we langs moeten. 
We nemen een lange pauze bij het baaitje van Macarella, waar het bos de strandgangers tegen al te heftig verbranden beschermt, en dan lopen we door naar Cala Galdana.
Cala Macarella
Daar is het aangezicht even iets anders dan we gewend zijn, maar in een baai als deze begrijp ik het wel. Kijk maar.
Oei. Dik hotel…
Maar vanuit deze hoek zie je daar niets van
Het is ook wel een erg mooie baai, met zijn krijtwitte rotsen in de verte
We zijn blij dat we de regen – althans voor nu – achter ons hebben gelaten, al was het vandaag ergens tijdens die uren durende bui ook fijn. Het was een moment waarop ik in gedachten verzonken tegen Pieter opbotste, die plotseling stil was gaan staan.
‘Ik wilde je even zeggen, dat als het regent, jij mijn zonnetje bent.’ Hij keek me lief aan, met een regendruppel aan zijn neus.
‘Slijmbal,’ antwoordde ik. Maar stiekem fladderden de vlindertjes door mijn buik. Met zo’n lieverd als deze is zelfs in de regen wandelen leuk 🙂
Slapen: Hotel Ilunion. Een eigen appartement met uitzicht op zee en een balkon. Het ligt vanuit Cala Galdana een bergje op en is perfect. Straks eten we hier ook; we hoeven nergens meer heen. Heerlijk.
PS Vind je het leuk om onze nieuwsbrief te ontvangen? Laat maar weten, dan sturen we je eens in de zoveel tijd een overzicht van een aantal posts.
PS II We zijn ook te vinden op Polarsteps en Instagram, mocht je geen genoeg van ons krijgen.
No reacties