Een tip voor wie ooit de Camino del Norte wil lopen: als je het doet rond deze tijd (i.e. 15 augustus), reserveer dan van tevoren. Man, wat komen wij een hoop mensen tegen die wanhopig zijn omdat ze geen bed kunnen vinden. Die met de bus doorrijden naar Bilbao, daar slapen voor de hoofdprijs, en dan de volgende dag de bus terugpakken om verder te lopen naar Bilbao en daar opnieuw voor de hoofdprijs slapen. Ozzy, een Engelse knul die loopt met zijn Haïtiaanse vriendin, krijgt er veel stress van. ‘Van iedereen die me inhaalt denk ik: heb jij misschien het laatste bed? Of jij? Of jij? Ik word er lelijk van en gun niemand meer iets, want ik wil zelf ook kunnen slapen. Not nice!’ Zelfs in Bilbao, toch geen kleine stad, is er nu niets meer te krijgen minder dan 250 euro per nacht. Pfff…
Dit was de zonsondergang bij ons hostel gister
Ondanks dit alles zijn onze ‘huisgenoten voor één nacht’ bijzonder relaxed vanochtend. Als we om 7.30 wakker worden van wat geritsel, blijkt het gros van de mensen in onze kamer nog in bed te liggen. Om 8.00 zitten we aan de lange eettafel voor het lekkere ontbijt, en tegen 8.50 staan we buiten, maar we zijn zeker niet de laatsten die vertrekken. Veel mensen hebben het plan naar Guernica te lopen, zo’n tien kilometer, en daar de bus naar Bilbao te pakken. Dat laatste stuk schijnt toch niet zo mooi te zijn (onze etappe van morgen). En dan hebben ze in ieder geval een mooi feestje vanavond, want die zomerfestiviteiten zijn daar klaarblijkelijk nog in volle gang.
Bij vertrek is er wat onduidelijkheid over de route. We zijn nu volgens de app niet op de camino, maar volgens de bordjes die we zien aan de kant van de weg wel. Lopen we nu terug naar de rode lijn op de app, of volgen we de gele pijlen en de bordjes aan de kant van de weg? Al onze huisgenoten doen het laatste, en wij kuddedieren doen met hen mee. Het is via een breed zandpad door het bos meteen omhoog, en na het mooie kerkje in Marmiz dalen we af via een haarspeldbochten-weggetje. Pas na bijna vijf kilometer zijn de route waarop we lopen en de route op de app weer één en dezelfde. Vreemd hoe dat hier vaak niet helemaal goed gaat, maar het maakt natuurlijk niets uit. Alles is hier mooi en uiteindelijk komen we er wel.
Na tien kilometer komen we aan in Guernica. Het schilderij van Pablo Picasso, dat hij maakte naar aanleiding van het bombardement op Guernica op 26 april 1937, is op een muur in het dorp nageschilderd. We lezen dat Guernica die dag volledig werd platgegooid door de Duitsers, maar dat nooit is duidelijk geworden waarom. Bruut, als je bedenkt dat het hele dorp is weggevaagd en er 1654 mensen omkwamen.
De replika van de beroemde Guernica van Picasso
Met een rode kop van het klimmen kijken we op Guernica uit, nadat we het dorpje verlaten hebben
We eten er ons broodje, doen boodschappen voor het avondeten en wandelen verder. Als we een klein uur later bij een herberg even rusten in de schaduw, zien we dat de herberg waar we slapen ook privékamers heeft. Aangezien we vannacht onze huisgenoten wakker hebben gehouden met ons gehoest, opteren we nu voor die privékamer. Met een belletje is de boel geregeld. We treuzelen een beetje omdat we pas om 15.00 uur naar binnen mogen, en lopen daardoor de laatste vier kilometer door de stikhitte omhoog. We zweten zo hard dat zelfs na het douchen het gutsen vrolijk doorgaat, maar gelukkig wel in onze eigen kamer. Met eigen badkamer, eigen beddengoed, en een eigen handdoek. Wat een heerlijkheid weer na die paar dagen stapelbed. Vannacht gaat niemand last van ons hebben! Behalve wij van elkaar, maar dat is niet erg, want wij houden van elkaar.
Om 14.59 uur stond ik zo bij het hek, te hopen dat we naar binnen mochten. En dat mocht! Mooie herberg weer….
Stijgen en dalen: 573 m. omhoog, 496 m. naar beneden. Voor als je ooit de Norte wilt wandelen heb ik dit er in retrospect elke dag bij geschreven. Gewoon, ter info, leeringh ende vermaeck.
Slapen: Albergue Eskerika in Eskerika. Voor slapen en ontbijt vragen ze hier 15 euro per persoon. Wij hebben een privékamer voor 85 euro, met eigen badkamer en toilet. Avondeten is hier niet, er zijn geen winkels en geen restaurants. De eigenaar maakt een broodje als je dat wil en er zijn biertjes. We hebben in Guernica wat boodschappen gedaan.
No reacties