Dag 69 Camino de Santiago: Le Puy-en-Velay, rustdag

0

De wekker gaat vroeg. Althans, vroeg voor een vrije dag. De schoenmaker gaat om 8.30 uur open en we willen er als eerste zijn, zodat hij de hele ochtend de tijd heeft voor Pieters schoenen. Ik heb deze schoenmaker ettelijke keren gebeld en gemaild om te vragen of hij ons kan helpen, maar hij neemt nooit op en beantwoordt zijn mail niet. Het is dus een beetje een gokje, maar ja, nieuwe zolen zijn wel een gokje waard.

Als we om 8.30 uur voor zijn deur staan, hebben we botte pech: hij heeft besloten deze week zijn deuren alleen vrijdag te openen, en is vandaag dus dicht. Staan we daar, met onze goede bedoelingen. Balen!

We gaan terug naar huis, eten daar ons ontbijt, drinken een kop koffie, en gaan op zoek naar een andere schoenmaker. Er blijkt er één in Figeac te zitten, maar die is dicht op maandag. Die kan ik dus vandaag niet bellen om te vragen of hij ook bergschoenen verzoolt, maar dat doen we dan morgen wel. Als hij het niet kan, is er ook nog één in St. Jean-Pied-de-Port, en we vinden er ook één in Conques. Het komt vast goed, al blijft het zonde dat we twee heel korte dagen hebben gewandeld en vandaag hier een rustdag hebben, speciaal op maandag, zodat we naar een schoenmaker kunnen die zijn deuren zomaar dichtgooit. Ach ja, je kunt ook niet alles hebben.

De rest van de dag staat in het teken van een tochtje naar de Decathlon voor een nieuw hemdje voor mij en een luchtiger broekje voor Pieter. Ook brengen we een bezoek aan de kathedraal – die opnieuw heel veel indruk op me maakt – en branden we er een kaarsje voor onze vriendin die morgen haar MRI heeft.

We drinken een cola’tje ergens op een terras, eten een ijsje bij de kathedraal en kijken fijn mensen vanaf een bankje aan de waterkant. Dan doen we inkopen voor de avondmaaltijd, lopen terug naar huis en ik boek alvast wat accommodaties voor de komende dagen. In het winkeltje van de kathedraal vond ik een ideaal boekje om de route uit te stippelen, dus die staat nu op papier zoals hij gaat worden. De dagafstanden houden we heel bescheiden, dat bevalt ons prima. Nu de bergen hoger worden, moeten we lief voor onszelf zijn. Toch?

Ben je benieuwd hoe de route wordt? Bekijk hem hier.

PS Vind je het leuk om onze nieuwsbrief te ontvangen? Laat maar weten, dan sturen we je eens per week of zo een overzicht van een aantal posts.

PS II We zijn ook te vinden op Polarsteps en Instagram, mocht je geen genoeg van ons krijgen.

Over de schrijver

Marlies

Niets zo leuk als wandelen. Als ik wandel, voel ik me op z'n fijnst: mijn lijf aan de slag, mijn hoofd in de ruststand. Maar wat ik ook heel leuk vind, is schrijven. En op deze blog komen die beide passies samen: schrijven over wandelen. Dat dat hier kan, is een groot cadeau. En dat jij meeleest, is een minstens zo groot cadeau. Dus welkom op deze blog! Laat me vooral weten wat je vindt! Oh, en we hebben ook een account op Polarsteps, Facebook en Instagram. Mocht je exact willen zien waar we uithangen, of meer foto's bekijken en minder geouwehoer lezen. Kan allemaal :)

No reacties