Dag 80 alweer op de Camino de Santiago, en dan aankomen in Conques. Dat zijn de betere dagen! Een dag in beelden:
Afgelopen nacht sliepen we in een oude school met dit soort foto’s aan de muur. Deze is van 1969, een mooi jaar! (vindt Pietje 🙂 )
Het raam rechts van het midden, boven, was ons slaapkamerraam
In het dorpje, Espeyrac, is één épicerie, en natuurlijk een kerkje.
Na een half uur lopen ligt het in de heuvels achter ons
Je ziet hier veel oude tractoren, al dan niet nog in gebruik, maar een Fiat waren we nog niet tegengekomen
Deze tractor wordt wel degelijk gebruikt, want deze kar met hooibalen hing eraan vast
Dit soort beeldjes kom je ook veel tegen, al is dit wel de meest volle Maria die we hebben gezien in deze 80 dagen
Een koeienweegschaal, denken we. Maar hoe die precies werkt?
Zulke charmante oude dorpjes…
Het weer is vandaag weer stralend. Gelukkig waait het hard en lopen we veel in de schaduw, dat scheelt.
Nadat we een dame treffen die zeepjes, biertjes, frisdrank, cake en gekookte eieren vanuit de kofferbak van haar auto verkoopt (zo slim, en zo fijn om zo iemand onderweg te treffen!) lopen we over dit paadje richting dé afdaling….
en treffen we ook weer deze opa, die met zijn drie kleinkinderen op pad is en vannacht bij ons in de oude school sliep. De jongen (één na voorste, zijn zus loopt voorop, het kleine zusje loopt bij opa) is echt aan het puberen (puisjes, zacht snorretje) en stinkt een uur in de wind. Puberzweet, heerlijk!
Dan begint de afdaling waar we al de hele dag tegenop zien: over het stenige pad richting Conques…
De knieën kraken en piepen maar houden zich kranig
Na veel minder tijd dan ik dacht (ik had in mijn hoofd dat deze afdaling úren duurt, maar binnen een half uur sta je beneden) kom je in het magische stadje Conques aan. Oude vakwerkhuizen en straten met kinderkopjes en een gootje in het midden. Je wordt teruggeworpen in de tijd…
De abdij van Sainte Foye (Sainte Foye was een meisje dat haar geloof niet wilde verloochenen en op haar 12e een marteldood stierf in Agen, in het jaar 303) staat deels in de steigers. Vooral beroemd aan de kerk is het timpaan, het beeldhouwwerk boven de ingang. Daarin staat Christus afgebeeld die de uitverkorenen naar de hemel wijst, en de ongelovigen naar de hel.
Nergens krijgen we zo sterk het idee een eeuwenoude tocht te wandelen als nu, in dit ongelofelijk mooie Middeleeuwse dorpje. Velen zien Conques als het mooiste dorpje van Frankrijk, maar dat zegt misschien elk mooi dorpje van zichzelf?
Over dit trapje dalen we af…
naar het pelgrimsonderkomen van Conques in dit mooie gebouw met rode luiken, dat deel uitmaakt van de abdij van Sainte Foye
Eerst nemen we een kijkje in de kerk. Vanzelfsprekend steken we ook een kaarsje aan, terwijl zes monniken aan het zingen zijn.
Daarna checken we in. Vanuit de receptie in de abdij heb je zicht op deze sarcofagen. Gezellig! Een Nederlandse hospitalière, Caroline, wijst ons ons kamertje
waar we dit uitzicht hebben vanuit ons raampje. Die heuvels moeten we morgenochtend weer op! Maar dat is van later zorg. Eerst even een rondje door het dorp, dan lekker eten met alle andere pelgrims, en dan hopelijk een fijne nacht.
Dat was het! Dag tachtig was prachtig!
PS Heftige storm gister over Nederland! Hopelijk zijn jullie allemaal oké?!
PS II Vind je het leuk om onze nieuwsbrief te ontvangen? Laat maar weten, dan sturen we je eens per week of zo een overzicht van een aantal posts.
PS III We zijn ook te vinden op Polarsteps en Instagram, mocht je geen genoeg van ons krijgen.
No reacties