Druk druk druk

Het klinkt raar, maar we zijn eigenlijk best druk. Of druk is misschien niet het juiste woord, maar we hebben echt veel te doen. Vanaf 6 maart zijn de schilders bezig. Sommige dagen zijn het twee man, andere dagen lopen er wel vijf man in en rond ons huis. Op dit moment is het er nog één, die de laatste hand legt aan de houten balken onder ons dak. Het is waanzinnig mooi geworden!

Het ijzerwerk was groen, is nu zwart. Zo mooi!

Toen kwamen de knullen van de zonneboiler. Terwijl zij bezig waren op het dak van de carport, bleek een rotte balk onder de carport vervangen te moeten worden. Via de zonneboiler-jongens ontdekten we onze ‘black man’ Gregor, en die doet – net als alle andere werklui trouwens – ongelofelijk mooi werk.
Toen kwamen de zonnepanelen.

De zonnepanelen worden het dak op getakeld

De zonnepanelen voor de boiler. Lekker warm douchen met hulp van de zon!

Gregor repareerde intussen ook nog een bank en bijzettafeltje voor in de tuin en fikste een kapotte dakpan.We hoorden dat in onze wijk een nieuw afvalsysteem is geïmplementeerd dus we togens naar de Oficina de Comunidad om daar de prullenbakken op te halen en instructies te krijgen. Daarna bedachten we dat we wel een bbq buiten wilden, dus naar de winkel. Ook maar meteen de gasflessen mee die in de kleine ‘casita’ staan, hebben we meteen laten bijvullen.

De bbq met te korte slang en een bijgevuld gastankje…

De grote gasflessen voor de verwarming werden opgehaald (inmiddels is ons huis van het gas af), moesten we ook voor thuis zijn. De gasslang voor de bbq is te kort dus die moesten we vervangen. Intussen kwam de tuinman en hebben we met hem afgesproken dat er een irrigatiesysteem moet worden aangelegd, want we hebben wat boompjes die vorig jaar zomer maar ternauwernood hebben overleefd. De zwembadman is een ander dan vorig jaar dus met hem moesten we ook even kennismaken en een plan rondom het zwembad afspreken. Bij het installeren van de zonnepanelen ging het boren van een gat voor de inverter nogal lomp dus er ontstond schade aan de muren in de keuken. We lieten de baas van de schilders langskomen met de vraag of hij daar iets aan kon doen en hoeveel dat zou kosten. Die komt binnenkort om dat te regelen. De dag nadat de zonnepanelen waren geïnstalleerd, bleek dat ze het verkeerd hadden gedaan. Konden ze misschien opnieuw langskomen? Weer thuisblijven, mensen verwelkomen, probleem uitleggen, in het geboor, geklop en lawaai zitten, en daarna met de stofzuiger door het huis om al het stof van het boren op te zuigen.
Tim en Jonneke, de mensen die namens ons het huis verhuren, kwamen langs. We moesten hen immers het nieuwe afvalsysteem uitleggen, zodat zij dat weer aan de huurders kunnen uitleggen. Voor de maanden september 2023 t/m juni 2024 hebben ze een gezin gevonden dat ons huis tien maanden lang wil huren, maar die wilden we natuurlijk wel even ontmoeten en ook het e.e.a. uitleggen over ons huis. Die kwamen gister en hebben hier gezellig geborreld.

Intussen krijgen we elke dag bericht van onze redacteur met wat er in het boek allemaal aangepast moet worden, werk ik bijna drie dagen per week voor de reclassering, denken we na over plots voor nieuwe schrijfwedstrijden, moet het huis regelmatig gepoetst worden, de was gedaan, hebben we alle beddengoed en handdoeken uitgezocht voor de huurders zodat er twee setjes van alles voor elke kamer in die desbetreffende kamer ligt, en natuurlijk moet er ook veelvuldig geborreld (en gedanst!) worden met allerlei vrienden, buren en kennissen. Druk druk druk!

In the disco met onze lieve vrienden Berend en Erzja, en Erzja’s zus Tjakina en diens vriend Gert. Een lekker vage dronkemansfoto

Even boodschappen doen met de rugzak op

of op de fiets toiletpapier halen in Jávea

Werken aan het boek, vooruit wel onder de meest ideale omstandigheden. Hier kan toch niemand over klagen?!

En tussendoor enorm genieten van hoe fijn deze plek is

Jullie kunnen onze blijdschap dan ook begrijpen toen we afgelopen zondag geen werklui hadden, geen borrel, geen boek en geen reclasseringswerk, en we eindelijk, voor de eerste keer sinds we hier zijn, een pracht van een wandeling konden maken! We reden naar een dorpje Tárbena, zetten onze auto er neer, legden onze hoofden in onze nek en snoven de frisse berglucht op. Eerst gingen we een heuvel op richting een 11e eeuwse Moorse burcht, vanaf waar je uitzicht had over het hele gebied. Naar het oosten keek je op Benidorm en de zee, naar het westen op de berg La Montaña, en naar het zuiden op de kloof van Pas Tancat. Het was adembenemend! In de middag besloten we Els Arcs op te zoeken, twee door de natuur uitgesleten bogen die een spectaculaire doorkijk bieden naar het ruige landschap erachter. We bleven maar tegen elkaar zeggen: wat heb ik dit gemist, hoe fijn is dit, moet je die amandelbloesem zien, wat is het hier rustig, hoor jij ook niets?, ik word hier zo blij van!, wat voor vogeltje is dat, oh kijk een slang!