Dag 131 Camino de Santiago: Santander, rustdag

2

Gisteravond belandden we in een geweldige tapasbar, waar we ons te buiten zijn gegaan aan de meest geweldige hapjes. Toen we daarna door de stad liepen, hoorde ik opeens muziek. We gingen erop af en het bleek dat er een concert werd gegeven door een ongelofelijk jong en getalenteerd blazersensemble. Ze zaten onder de bogen van een hoog gebouw, en het publiek stond er in de stromende regen omheen. Het was zo ontzettend mooi. Pieter vond het wat minder interessant en ging foto’s maken toen het weer droog was. Moet je kijken wat een geweldig getimede foto hij maakt van een voorbij snellende man met paraplu:

En de muziek was zo mooi!:

Vanochtend zit uitslapen er niet in. Isabelle is namelijk streng: om 8.00 uur moet je pleite zijn. Dat is balen! Want wat gaan we dan doen tussen 8.00 uur en 12.30 uur, aangezien we dan pas in onze AirB&B terecht kunnen? Huh, zul je denken, eerst bij Isabelle slapen en dan de volgende dag naar een AirB&B? Ja, lieve mensen, Marliesje had een foutje gemaakt. In plaats van de AirB&B te boeken van zaterdag t/m maandag, wat het idee was want we kwamen gister, zaterdag dus, aan in Santander, heb ik hem per ongeluk geboekt van zondag t/m dinsdag. Dat ontdekten we afgelopen donderdag. Eerst hebben we contact gezocht met de verhuurders van de AirB&B om de boeking om te zetten, maar toen dat dat onmogelijk bleek, hebben we maar snel voor zaterdagnacht een accommodatie geboekt. Bij onze grote vriendin Isabelle. Die ons dus vanochtend vroeg om 8.00 uur de deur wijst.

Om 12.00 uur heb ik mijn reclasseringsinterview (als je het leuk vindt eens te lezen wat ik voor de reclassering schrijf, zijn de verhalen hier te lezen), maar dan kunnen we nog niet terecht in ons AirB&B appartement. Waar ga ik dan dat interview doen? We overwegen een café, maar dan heb ik een briljante ingeving: de bieb! Gisteravond zijn we er vast heen geweest om te kijken waar ik dan zou kunnen zitten en of ze wel een ruimte hebben waar gepraat mag worden, en dat blijkt zo te zijn: de grote hal waar je binnenkomt. Het galmt er meer dan in de gemiddelde kerk en er zijn geen tafels dus dat wordt met de laptop op schoot, maar er is wifi en een koffiemachine. Dan mag een mens toch niet meer klagen! Dus vanochtend gaan we eerst naar een café voor een lekkere kop koffie en een zoetigheid voor mij en tostada voor Piet, en dan gaan we om 11.00 uur richting bibliotheek. De hele ochtend schijnt de zon, maar we zetten een voet buiten het café en het komt met bakken uit de hemel. Merkwaardig… In de bieb is het drukker dan ik verwacht had, met name met kleine kindjes die hard krijsen wat zes keer zo hard klinkt door de briljante akoestiek, maar het interview lukt. Ik heb een superleuk gesprek met één van mijn favoriete reclasseringswerkers, Mary, over wie ik eerder al dit verhaal schreef.

In de regen kijk ik waar die bibliotheek is

Nadat ik met Mary heb opgehangen, is het al bijna 15.00 uur. Pieter heeft al die tijd geduldig elders in de grote bibliotheekhal op zijn telefoon filmpjes gekeken. Samen lopen we – dit keer lekker met het zonnetje op onze bol – naar ons AirB&B adres. Wat een leuke buurt! We passeren onderweg talloze cafés, restaurants, wijnbarretjes en tapastentjes en komen helemaal blij aan in het prachtige appartement. Ik werk het interview uit, Pieter haalt allemaal lekkernijen bij de supermarkt, en we hebben besloten hier gewoon lekker tot dinsdag te blijven. Eerst hadden we nog het idee morgen wel te gaan wandelen en dan ’s avonds met de trein terug naar hier te gaan, maar inmiddels hebben we besloten morgen lekker uit te slapen (aangezien dat vanochtend van Isabelle niet mocht) en nóg een rustdag te nemen. Gewoon twee rustdagen achter elkaar. Kan ons het schelen.

Als Pieter naar de supermarkt loopt, komt hij allerlei streetart tegen. Tof!

Slapen: AirB&B adres voor 108 euro per nacht. Best duur, maar het is een schitterend appartement. Heerlijk om straks weer eens zelf te koken!

Over de schrijver

Marlies

Niets zo leuk als wandelen. Als ik wandel, voel ik me op z'n fijnst: mijn lijf aan de slag, mijn hoofd in de ruststand. Maar wat ik ook heel leuk vind, is schrijven. En op deze blog komen die beide passies samen: schrijven over wandelen. Dat dat hier kan, is een groot cadeau. En dat jij meeleest, is een minstens zo groot cadeau. Dus welkom op deze blog! Laat me vooral weten wat je vindt! Oh, en we hebben ook een account op Polarsteps, Facebook en Instagram. Mocht je exact willen zien waar we uithangen, of meer foto's bekijken en minder geouwehoer lezen. Kan allemaal :)

2 reacties

  1. Annelies van Scheppingen 27 augustus, 2023 at 23:35 Beantwoorden

    Hoi Pieter en Marlies,
    Met veel plezier lees ik iedere dag jullie verhalen. Zelf wil ik volgend jaar, grotendeels alleen, vanuit Maastricht naar Santiago lopen. Ik ben vorig jaar met mijn oudste dochter (toen 20 jaar) van Lissabon naar Santiago en Finistere gelopen. We zijn vervolgens naar Bilbao gegaan en hebben toen nog naar Irun gelopen. Zelfs in eenzelfde albergue als jullie geslapen. Dit voorjaar heb ik de Camino Primitivo gelopen, vanaf Oviedo. Die was prachtig! Dus ik dacht: ga toch eens vragen of jullie eraan gedacht hebben de Del Norte te combineren met de Primitivo. Wellicht een overweging waard :). Nog veel plezier! En bedankt dat ik jullie tocht langs de zijlijn mag meebeleven.
    Annelies

    • Marlies 29 augustus, 2023 at 16:02 Beantwoorden

      hi Annelies, al net zo’n grote camino-fan als wij dus! Leuk te lezen. Jazeker, wij gaan de Primitivo straks doen hoor, dat was de hele tijd al het plan. Nog een paar dagen en dan zijn we in Oviedo en begint het. Nu al zin in!

      groetjes, Marlies

Plaats een nieuw bericht