We belandden gister op een heel bijzondere plek. Een oude, omgebouwde boerderij op een terrein waar ook twee oude molens stonden: Moinhos do Paneiro. De molens waren niet langer in gebruik; één huisvestte enkele fitness-apparaten, de ander twee luie stoelen en overvolle boekenkasten. Een fitness-school en een bieb! Hoe cool.
Na het douchen en het wassen van onze kleding was het inmiddels ’the golden hour’, de tijd van de dag dat zonnestralen schuin het landschap raken en er een oranje gloed over alles heen komt te liggen. We moesten naar buiten! Pieter heeft echt prachtige foto’s gemaakt (zie de foto boven deze blog en ons Instagram account) en we hebben het terrein een beetje verkend. Daarna zijn we de receptie ingegaan waar we ons inschreven bij een aardige, erg verlegen Nepalese jongen die het haardvuur al had aangestoken. We pakten onze boeken, een biertje uit de koelkast, en zijn lekker met onze voeten bijna IN de haard gaan lezen. Dit was verrukkelijk!
Om 19.00 uur kregen we van de Nepalese jongen onze smakelijke driegangenmaaltijd. Daar zaten we, in ons eentje in die reusachtige boerderij die prachtig gerenoveerd was, zo lekker te eten terwijl het haardvuurtje achter ons zachtjes knisperde! Na het eten was het tijd voor een filmpje op de laptop, bij het vuur, en om 21.30 uur kwam er een Duits stel binnen dat duidelijk zin had in wat aanspraak. Ze wonen in het noorden van Portugal en reizen speciaal 600 km met de auto om hier in Zuid-Portugal de tandarts te bezoeken! De man had twee tanden in zijn onderkaak en wachtte op de prothese, die volgende week zou binnenkomen. Nu waren ze met hun grote Deense dog vakantie aan het vieren op dit bijzondere terrein. Zo ver reizen voor de tandarts, wat voor tandarts was dat?!
Dag 2 op de route
Vandaag was opnieuw een prachtige dag. We hebben al zo lang alleen maar blauwe luchten dat we haast vergeten zijn hoe wolken eruit zien, en het boek (ja, ja, ik weet het, ik kon het toch niet laten!) beloofde ‘rolling farmland’ en dat was wat we kregen. Het was zo’n mooi landschap! Soms droog en dor, dan weer zo groen dat je het gevoel kreeg door een gele zonnebril te kijken, dan weer donkerbruin van omgewoelde modder. We lunchten bij een stuwmeer en vervolgden onze weg langs eucalyptuslanen, weiden met Blondes d’Aquitaine (of wat daarop leek) en rollende akkers. De telefoon kan de hele dag in onze zak blijven, zo goed is de weg bewegwijzerd, en de zon scheen zijn inmiddels vertrouwde stralen.
Verder was het eigenlijk een weinig spannende dag, dus daarom in plaats van mijn gewauwel een paar mooie foto’s. Ook die zijn niet zo spannend; het is allemaal blauwe luchten en twee wandelende mensen. Boring! Sorry!
Slapen: Solar da Alentejo, een volledig nieuw pand waar alles supermooi geregeld is. Kost € 42 voor een nacht, echt geen geld. Badkamer op de gang, maar die is dan wel van jou alleen. Top!
Langs omgewoelde aarde
Af en toe over de weg, die we dan meteen in volle breedte gebruiken; er is hier nauwelijks verkeer
Langs groene glooiende weiden
Met een pracht van een lunchplek tussen de middag
En nog even een selfie om deze serie mee af te sluiten. Lekker knijpen tegen de zon!
No reacties