Dag 37 Camino de Santiago: Sommeval (Assenay) – Ervy-le-Chatel, 21km

0

Christine, onze gastvrouw, is he-le-maal gek van brocante. Ik dacht dat het alleen in onze kamer was, maar als we rond etenstijd de eetkamer binnen stappen, weten we niet wat we zien. Duuuuuiiiiiizenden spulletjes! Onwaarschijnlijk, zoveel spullen. En allemaal in blauwtinten. Ik vind onze kamer al helemaal leuk in blauw-wit, maar dit slaat werkelijk alles. Het is zo veel! Ik raak een beetje overvoerd maar Pieter is in zijn sas. Die vindt dit wel gezellig.

Zoveel brocante! Ongelofelijk…

Dit kaasplankje is niet te versmaden, ook al zitten we heel vol

Christine blijkt een eersteklas kok te zijn. Ze neemt haar rol heel serieus; ze heeft zelfs een koksbuis aan! We krijgen eerst toastjes met Chaource (lokale kaas) en fijngehakte champignonnetjes, dan een wekpotje met linzen, fromage blanc en pittige mosterd, als hoofdgerecht een varkensrollade met gebakken aapies en groenten uit de oven, en dan een schaal met vier heel bijzondere kazen en daarna een crumble. Ik ga zeven kilo zwaarder weer richting onze kamer, maar niet voordat we haar uitvoerig hebben gecomplimenteerd met deze geweldige maaltijd. Zo lekker!

Haar man Hubert is de campervan-man. Ze hebben tien verschillende Volkswagen campertjes gehad en zijn na de T2, T3, T4 en T5 nu aangekomen bij een top-T6 camperbusje. Precies zoals onze vrienden Rob en Inge ook hebben. Pieter vindt het maar wat interessant, zo’n camper, dus we vragen hem de oren van het hoofd. ‘Kom maar mee, dan laat ik hem aan je zien.’ Terwijl we aan het uitbuiken zijn van de maaltijd worden we tot in detail op de hoogte gebracht van de ins en outs van zijn bus. Er zit een tafel in de schuifdeur en buitenstoelen onder de achterklep! Hoe top zijn allerlei dingen hier weggewerkt. ‘Ontworpen door reizigers’, zegt Hubert trots. Ik geloof het meteen. We maken grapjes over dat we hem wel van hem willen overkopen als we klaar zijn met onze 12.000 kilometer lange wandeling, en hij doet alsof het al een done deal is. ‘Over de prijs worden we het vast wel eens.’

Vanochtend worden we in de eetkamer verwelkomd door een compleet vreemde man. Who this? Hij praat zo snel Frans dat ik er spontaan van ga stotteren, maar het blijkt dat Christine haar moeder, 93 jaar oud, vannacht uit bed is gevallen, een lamp op haar hoofd heeft gekregen, en dat Christine en Hubert daar nu even naartoe zijn. ‘Maar ze zijn 8.45 uur terug, hebben ze gezegd.’ De man draait een beetje ongemakkelijk om ons heen maar is verder heel vriendelijk. Als we klaar zijn, komt Christine binnen. Ze is duidelijk een beetje van slag. ‘Ik neem eerst een kopje thee, want ik heb nog helemaal niet ontbeten, en dan breng ik jullie weg. Beloofd.’ Neem je tijd joh, komt allemaal goed. We pakken rustig onze rugzak in, wachten dan op de oprit even lekker in de zon, en dan komt Hubert uit het huis gewandeld. ‘Ik breng jullie wel even naar Sommeval.’ In de auto vraagt Hubert of we nog over de camper hebben nagedacht. Zeker! Jij ook? Hij grinnikt en geeft aan dat hij over een jaar of twee vast wel weer toe is aan een nieuwe. ‘Als je een camper wilt kopen na je reis, contacteer je mij dan eerst?’ Natuurlijk Hubert, wij gaan je bellen! Maar eerst nog even een stukje wandelen.

Hij zet ons af in Sommeval en we gaan op pad. Moet je nou kijken naar dat weer!

De zon schijnt prachtig, de wind is ijskoud en het stormt een beetje. Maar dat zorgt voor zulke mooie golfbewegingen in de graanvelden! Als het golven van de zee. We lopen met zijn tweeën want we hebben Astrid, Jerommeke en Jonas gister in Sommeval achtergelaten en die zijn waarschijnlijk al uren op pad, maar dat is helemaal niet erg. Met zijn tweeën is het altijd heerlijk. Al ben je je, doordat er minder afleiding is, wel meer bewust van pijntjes en ongemakken. Maar de pauzeplekken die we onderweg hebben zijn prachtig, we zien een reetje in iemands voortuin en moet nou kijken waar we vannacht zitten. Dit uitzicht, deze kamer! Mooiste plek ooit! Neus in boter.

Het is al heel mooi binnenkomen in Ervy-le-Chatel

Ons uitzicht vanuit bed

Het zitje bij ons voor de deur

Vakwerk!

En mijn prachtige man die na het douchen even chillt. Straks Indiaas eten in het dorp. Mjam…

Slapen: bij B&B l’Acqarelle in Ervy-le-Chatel. Kost 81 euro voor kamer incl ontbijt. Rue Danton 8. Prachtige plek!

PS Vind je het leuk om onze nieuwsbrief te ontvangen? Laat maar weten, dan sturen we je eens per week of zo een overzicht van een aantal posts.

PS II We zitten ook op Instagram en op Polarsteps, mocht je ons daar willen volgen. Leuk!

Over de schrijver

Marlies

Niets zo leuk als wandelen. Als ik wandel, voel ik me op z'n fijnst: mijn lijf aan de slag, mijn hoofd in de ruststand. Maar wat ik ook heel leuk vind, is schrijven. En op deze blog komen die beide passies samen: schrijven over wandelen. Dat dat hier kan, is een groot cadeau. En dat jij meeleest, is een minstens zo groot cadeau. Dus welkom op deze blog! Laat me vooral weten wat je vindt! Oh, en we hebben ook een account op Polarsteps, Facebook en Instagram. Mocht je exact willen zien waar we uithangen, of meer foto's bekijken en minder geouwehoer lezen. Kan allemaal :)

No reacties