Het ontbijt met Oma Scheetje en Opa Tuba was heerlijk en het afscheid hartelijk (zie filmpje). Vol goede moed gaan we op pad. De eerste 200 meter loopt Marlies nog met me mee, maar al snel moet zij naar rechts en ik rechtdoor. Marlies heeft vandaag een vriendinnenlunch omdat haar vriendin Leonoor 50 wordt. Breda is niet te ver van Best waar we afgelopen nacht hebben geslapen, dus zij vertrekt met de trein. Vanavond zien we elkaar weer bij onze overnachtingsplek in Valkenswaard.
Ziele-Piet
Nu kan ik goed alleen zijn en ook heb ik redelijk veel fiets- en wandelvakanties alleen gedaan maar sinds ik Marlies ken (11 jaar) toch niet meer. Dus onwennig begin ik in mijn eentje de wandeltocht. Waar moet ik eigenlijk heen? En hoe ziet de weg eruit? Mooie omgeving? Onverhard? Op de app (Organic Maps) die we gebruiken kun je dit allemaal zien. En zodra ik de app open, zakt de moed me in de schoenen. Helaas geen mooie slingerende paadjes in natuurgebieden, geen prachtige vergezichten, maar een kei-rechte weg van Best naar Valkenswaard. Kaarsrecht langs N-wegen. Met razende auto’s. En om het nog een tandje lastiger te maken heb ik pijnlijke voeten én vertelt Buienrader me dat het rond drie uur gaat regenen. Blegh!
Ik voel me alleenig en met elke stap ook nog eens zieliger. Een echte ZielePiet dus. Dit belooft een hele lange en saaie dag te worden.
De Camino geeft je wat je nodig hebt
‘De Camino geeft je wat je nodig hebt’, is een, onder pelgrims, beroemde uitspraak. Pff een hele saaie lange rechte weg, dat is zeker wat ik nodig heb! brom ik in mezelf.
Na zo’n 10 saaie en zielige kilometers loop ik zonder oog te hebben voor de omgeving, in mezelf gekeerd zoals een echte ZielePiet betaamt, Waalre binnen. Vanuit mijn ooghoeken zie ik iets kleurigs. Ik kijk op: een graffiti artiest heeft zo’n saai elektriciteitshuisje omgetoverd tot een kleurig kunstwerk. Geinig. 
200 meter verder nog één.
En weer twee honderd meter verder dit vrolijke bankje. Wat leuk zeg. 
Ik voel dat ik rechter begin te lopen en mezelf ineens (ietsje) minder zielig vind. Ik speur de omgeving af om te kijken of er nog meer kunst te zien valt. En ja hoor, weer een paar honderd meter een brug met twee hangende mannen (hoe zou je het anders moeten omschrijven?). Misschien wat luguber, maar wel een beeld waar je even bij stil staat.
Al vier kunstwerken en het centrum van Eindhoven moet nog komen. Misschien vind ik daar nog wel meer kunst? Ik krijg zowaar zin in het wandelen …
Aangekomen bij Fellenoord, valk bij het station, ben ik ineens de weg kwijt. Ik moest volgens mijn app hier oversteken, maar dat gaat echt niet. Zes banen verkeer, te veel auto’s en geen voetgangersstoplichten. Mijn oog valt op een groepje PSV- supporters in rood-wit gestreepte voetbalshirts die ik nog net een trap zie aflopen. Wat doen die daar?
Alle voetgangers en fietsers leven in Eindhoven blijkbaar ondergronds. Een heel netwerk van voetgangers- en fietspaden verbinden de verschillende wijken rond het centrum met elkaar. Naarmate ik dieper kom wordt het donkerder. Typisch – denk ik nog, van die holle donkere vieze ondergrondse jaren 80 tunnels tunnels …
Ik loop de laatste treden af en sla rechtsaf. En waar ik een donkere gang verwacht vind ik een explosie van kleuren en figuren. Elke tunnel onder het stationsgebied is bekleed met de meest kleurrijke graffiti die ik ooit heb gezien. De ene nog mooier dan de ander.
Die zieligheid ben ik al snel kwijt. Die vermoeide voeten ook. De saaiheid van de eerste tien kilometer zijn vage herinneringen geworden. De kortste weg naar onze overnachtingsplek is ineens niet meer het hoofddoel, meer kleur, meer kunst, meer street art wil ik zien.
De Camino geeft je wat je nodig hebt, en vandaag was dat straatkunst. De laatste kilometers gingen als vanzelf. En Marlies? Die is alweer terug van haar vriendinnenlunch en zit nu naast me te lezen. Wat een leuke dag is dit!
Slapen: Bij VodF Jos Raaijmakers in Valkenswaard. Gastvrijer dan Jos vind je ze niet. Zelfs als ze zelf iets anders te doen heeft, ben je van harte welkom. Het huis staat bomvol spulletjes maar is supergezellig en ze is een geweldige kok.
PS Vind je het leuk om onze nieuwsbrief te ontvangen? Laat maar weten, dan sturen we je eens per week of zo een overzicht van een aantal posts.
PS II We zitten ook op Instagram en op Polarsteps, mocht je ons daar willen volgen. Leuk!
No reacties