Gister hadden we eigenlijk een dag van 29 km, maar die kapten we na 11 km af om de hele middag zonder enig resultaat te kijken hoe we weg konden komen hier. Vandaag hebben we dus wat in te halen. We krijgen een heerlijk ontbijt van de barman van hotel Bruma, hij maakt ook nog een bocadillo met Tetilla-kaas (tietjeskaas, heerlijk!) om mee te nemen, en om 8.20 uur staan we buiten. We hebben een brakke nacht gehad. Ergens, we weten niet waar, werd een goed feestje gegeven. Van 3.10 tot 5.45 uur heb ik in mijn bedje meegedanst. Met dikke oogjes aanschouw ik de witte wereld waar we in stappen. Een laag van 3cm sneeuw ligt op de bomen, het gras, de vangrail. Prachtig!
Als de mist opkomt, zitten we in een witte wereld
Even later trekt de mist verder de berg op waar we op wandelen en valt er opnieuw sneeuw. Alles om ons heen is wit. We zitten op ongeveer 930 meter hoogte, en moeten vandaag naar een dorpje dat op 330 meter hoogte ligt. We concluderen dus blij dat we waarschijnlijk de hele dag zullen dalen. Die vlieger blijkt helaas pas op te gaan nadat we al 27 kilometer hebben gelopen. Tot die tijd stijgen we tot we erbij neervallen. Wat is dit nu weer? Toch klagen we niet. Er is nauwelijks verkeer op de N-525, de sneeuw houdt al snel op met vallen en dan is het de rest van de dag droog, en af en toe trekken de wolken even weg en mogen we warempel een blik werpen op het landschap waar we nu al vier dagen doorheen sjouwen. Het is werkelijk adembenemend.
We lopen bijna alleen maar over de N-525
Maar over zo’n drie kilometer snijden we af via de camino. Die blijkt aardig te doen te zijn…
De pauzes zijn perfect getimed en fijn. Warme, gezellige kroegjes waar ze een omelet voor ons bakken, waar de TV op stil staat, waar we warme chocolademelk krijgen. Voor we het weten, zijn de volledige zesendertig kilometers weggekauwd en komen we aan in Verín. Anders dan de dag, is dit stadje NIET om vrolijk van te worden. Alles is oud, stuk of dichtgetimmerd. Er staan tientallen huizen (als je ze nog huizen mag noemen, zonder dak of ramen) te koop of te huur. Duiven vliegen af en aan naar hun riante onderkomens, waar vuilnis en ingestorte balken zichtbaar zijn achter de afwezige voordeur. Gelukkig is óns onderkomen heerlijk. De verwarming loeit al, de bedden zijn comfortabel, de receptioniste lief. We gaan zo op zoek naar een eettentje. Hopelijk één met een dak erop. Wordt misschien wel een uitdaging. We gaan het zien.
Fijne Pasen!
Alles is oud, vies of dichtgetimmerd. Soms alledrie
Enige wat geinig is aan Verín, is de tour die je door het stadje kunt maken langs 24 Banksy-werken, gemaakt door een lokale artiest.
Slapen: Pension A Morada do Cigarrón. Kost 39 euro voor een tweepersoonskamer met eigen badkamer. Bijzonder comfortabel. Speciale pelgrimsprijs. Fijne tent!
PS Zou je het leuk vinden elke week een nieuwsbrief te ontvangen met de laatste blogs? Geef je dan op voor onze nieuwsbrief.
PS II We zijn ook te vinden op Polarsteps en Instagram, mocht je geen genoeg van ons krijgen.
No reacties