We zijn vanavond met zijn zessen. Twee vriendinnen waarvan er één graag uitslaapt en de ander juist een vroege vogel is, een stel waarvan de man een ultrarunner is, en wij. We zitten op een heel mooie plek: je denkt dat je via een trapje naar een kamer loopt, maar komt dan uit bij een soort binnenplaatsje onder de blote hemel. Zo mooi! Silvain, de jongen die de gîte runt, heeft de BBQ aangestoken en er staat al een verrukkelijke salade klaar. Een glaasje rosé erbij. Heerlijk. Daarna rijst met ratatouille en een superlekker gemarineerde shaslick van de BBQ. Kaas skipt hij gelukkig – we groeien nog dicht met elke avond een viergangenmaaltijd! – maar het toetje compenseert de kaas: brownie met vanilleijs en slagroom. My god, geweldig allemaal. Maar dit wandelen we er dus echt nooit meer af. We komen dikker thuis dan dat we vertrokken zijn!
Je ziet het niet goed, maar boven de tafel is dus geen dak
Na het eten gaan we naar onze kamer. We zitten met ons balkon aan het plein van Auvillar en verderop in een café is live muziek bezig. Gezellig! Om een uur of 22.30 wordt de muziek opeens veel harder en blijken er op het plein drie vuurdansers een show te geven. Mensen staan op een kluitje te kijken, kinderen zitten er in kleermakerszit voor. Wat we kunnen zien vanaf ons balkon oogt een beetje kneuterig en onprofessioneel, maar het is wel heel leuk dat dit soort entertainment wordt georganiseerd in zo’n klein dorpje. En kijk maar eens hoe gaaf het eruit ziet vanuit ons raam:
Voor de show, toen het nog licht was, hadden we dit uitzicht. Mét Pieters sokken en ondergoed.
Als we vanochtend om 8.00 uur aan de ontbijttafel verschijnen, ligt er op onze borden een kaartje met een wijze spreuk. Het mijne zegt iets over dat gedachten maar gedachten zijn, dat die voorbij gaan, en dat je die gedachten niet zelf bent. Bij Pieter zegt het kaartje iets over dat je mild voor jezelf moet zijn: je doet je best, en morgen doe je gewoon weer je best. Dat is alles wat je kunt doen. Mooie teksten zijn het. Silvain zegt later, als hij er even bij komt zitten, dat hij die kaartjes er neerlegt om zo leuke gesprekken te starten. ‘Het is weer eens wat anders dan: waar ga jij heen vandaag, van waar naar waar loop jij, heb je blaren?’ Ik vind het supertof dat hij dit doet. Er spreekt warmte en interesse uit. Een bijzondere jongen die een heel bijzonder hostel runt, waar Pieter en ik beiden een heel fijn gevoel van krijgen. Ben je ooit in Auvillar, ga dan vooral naar Gîte Les P’tites Graines, midden op het plein. Heel tof!
Ontbijten doen we dan weer in de werfkelder. Ook zo’n mooie ruimte!
De route vandaag is niet zo lang, 19 kilometer maar. We nemen dan ook onze tijd om in te pakken en staan pas rond 9.00 uur buiten. De hemel is weer strakblauw, er staat minder wind dan gister, dus het wordt vast aardig heet. Qua landschap is het hier droger dan verder naar het noorden. Wat we zien zijn vooral gele velden waar al geoogst is, en zonnebloemvelden. Die laatste zijn dan wel weer spectaculair om te zien! We nemen een paar keer pauze en zien elke keer allerlei pelgrims die we al kennen: Ségolène en haar zoon Elliot (die helaas vandaag vier blaren heeft gelopen), de vijf vriendinnen die elkaar kennen van het schoolplein van hun kinderen, Roberto de Braziliaan die zo goed Frans spreekt, en de ultrarunner met wie we vannacht in dezelfde gîte sliepen. Het is heel gezellig allemaal, en bijzonder gemoedelijk. Niemand verwacht dat je met hen meeloopt, het zijn korte kletspraatjes, maar ze creëren wel een sfeertje dat echt hoort bij de camino.
Zo verlaat je Auvillar. Een wonderschoon plaatsje
Nu zitten we in een reusachtig huis in Miradoux. We hebben voor het eerst in weken geen demi-pension geregeld omdat hier straks een food festivalletje begint: allemaal foodtrucks met lokale lekkernijen. Ik vertelde gister Ségolène en Elliot erover en die besloten ter plekke om hier ook te reserveren. We gaan dus straks met hen stappen. De bloemetjes buiten zetten. Het stadje onveilig maken. De voetjes van de vloer. Haha! Je zult zien dat we om 21.07 uur in bed liggen. Ouwe rock ’n rollers die we zijn 🙂
PS Vind je het leuk om onze nieuwsbrief te ontvangen? Laat maar weten, dan sturen we je eens per week of zo een overzicht van een aantal posts.
PS II We zijn ook te vinden op Polarsteps en Instagram, mocht je geen genoeg van ons krijgen.
No reacties