Vakantie in de Ardennen

Mijn broertje en zijn vrouw gaan elk jaar in de herfstvakantie een weekje naar de Ardennen. Mijn schoonzus Katrien heeft een neus voor de meest geweldige huisjes, en Pieter en ik hebben het geluk dat ze ons elk jaar vragen om ook een paar dagen aan te haken. Dit jaar is het nóg fijner dan anders dat we langs mogen komen: na ons in het midden afgekapte avontuur in Salland hebben we wel wat behoefte aan rust voor de voetjes. Het huis dat ze gehuurd hebben, staat in Somme-Leuze, een gehuchtje tussen Luik en Namen in, verscholen tussen de Ardense bossen en glooiende weiden met grazende Blonde d’Aquitaine koeien.

Het huis ligt onderaan een stenig paadje dat net breed genoeg is voor één auto. Met gekruiste vingers dat er geen tegenliggers aankomen, rijden we ons gouden Upje langzaam naar beneden. Daar aangekomen staat er een huis met een geweldige serre over de gehele breedte van de woning, en een trapje lager staan er nog twee grote gebouwen. Eén blijkt de boerderij van de beheerder, de ander wordt ook verhuurd. Vóór ons huis ligt een ronde vijver met in het midden een houten balk eroverheen als een snel in elkaar geflanst bruggetje, en achter de vijver gaat de weide omhoog en staan op verschillende niveaus schapen te grazen. Het is er lieflijk, vredig en groen.

Tom heeft een vis gevangen. Is het een regenboogforel?

Als we de auto hebben geparkeerd, komen onze neefjes Tom en Max naar ons toe. “We staan hier al te vissen sinds vanochtend half negen!”, zegt Max trots als we naar ze toe gaan. Hij houdt zijn hengel hoog. Ik kijk op mijn horloge. Het is 16.30 uur en het begint te miezeren. Ik begrijp niets van vissen. We gaan het huis in, dat strak is ingericht met een moderne keuken en grote banken. Van mijn broertje, zijn vrouw en hun dochter is geen spoor te bekennen. Na een minuut of tien, Pieter en ik hebben intussen al een kamer geconfisqueerd en lopen bewonderend door het huis, komen ze het grindpad af gewandeld, samen met Gijs, de broer van Katrien. We knuffelen, gaan zitten, de muziek gaat aan, er wordt thee gezet, onze vakantie begint.

We lezen boeken, kletsen, spelen spelletjes, wandelen, doen boodschappen en Herjan kookt de meest geweldige gerechten. Wild is helemaal zijn ding, kookboeken liggen opengeslagen op de bank tussen laptop, eReader en puzzelstukjes. We borrelen, doen middagdutjes, luisteren muziek, drinken koffie en mijmeren wat. Het is onthaasting ten top, samenzijn zonder iets te moeten, het is absoluut heerlijk. Het weer werkt aan alle kanten mee: we wandelen in korte broek en hemdje ook al is het 25 oktober, het bos laat zich op zijn mooist zien in duizenden tinten groen, geel, oranje, rood en paars. Eekhoorntjesbrood, elfenbankjes, vliegen- en inktzwammen en cantharellen piepen tussen de miljoenen afgevallen bladeren door, en de vogeltjes fluiten als was het midden in de lente.