De route vandaag stelt weinig voor. Letterlijk en figuurlijk, of misschien twee keer letterlijk. Het is maar twaalf kilometer, en het pad is saai. We duiken ergens onder de snelweg door en lopen verder grotendeels parallel aan de N-630, die we af en aan al treffen sinds Sevilla. Blijkbaar een heel lange N-weg! Het landschap bestaat uit weides waarin koeien, schapen en/of geiten staan te grazen, en verderop enkele heuvels. Pas als we hoogste ‘berg’ van de dag over zijn, eentje van maar liefst 494 meter hoog, zien we waar het deze dag allemaal om te doen is: Cáceres.
Gisteravond bij ons avondeten was het onwaarschijnlijk druk in het cafeetje in Valdesalor. Zo ontzettend leuk (en luid!)
Een beetje saai over een pad parallel aan de N-630
maar daar is de stad
Cáceres is een stad die sinds 1986 op de werelderfgoedlijst staat vanwege haar vele kerken, kastelen, paleizen, adellijke huizen, de goed bewaard gebleven stadsmuur en de vijf toegangspoorten tot de stad. Als je de stad binnen komt wandelen, zou je dit alles niet zeggen. We moeten eerst door een aftands deel heen ploeteren, langs vervallen garages, failliete barretjes en met troep volgestorte bermen. Dan loopt de route in een soort halve cirkel om het centrum heen, dat links boven je uittorent. Als je genoeg moed verzameld hebt, is het de weg oversteken en de lucht in. Via smalle, steile straatjes en hoge traptreden ga je naar boven en kom je uit bij Plaza de San Jorge en de indrukwekkende Iglesia de San Francisco Javier, een barokke Jezuïetenkerk uit 1698 met opvallende witte torens. Laat ons hostel daar nu pal naast staan!
Richting het oude centrum
via de enige nog originele stadspoort
We zijn te vroeg om in te checken, dus drinken een kop thee in een cafeetje. Erheen loopt het via grote keien en smalle trappetjes, in het café zelf is de stad nageschilderd op de muren. Heel mooi. Als het eenmaal twee uur is en we de mail ontvangen hebben met toegangscodes, gaan we naar ons hotel en lopen de kamer binnen. Zes bedden! Een beetje enthousiast als je het mij vraagt, maar daarmee wel een knoepert van een ruimte en uitzicht over de stad. Ik weet niet hoe het kan, want het is een erg moderne plek weer, maar je betaalt hier voor deze zespersoonskamer 41 euro inclusief ontbijt. En het ligt dus naast een van de belangrijkste bezienswaardigheden van de stad. Snap jij het snap ik het. Maar we klagen niet. Sterker nog, we genieten ervan met volle teugen. Van de hete douche, het mooie uitzicht, en het vooruitzicht straks deze stad te gaan ontdekken en vanavond lekker te eten met Etienne en Peter. Volle teugen!
Slapen: bij Casa Vargas Figueroa, midden in het centrum. Het uitzicht is fenomenaal, het is hier mega-modern, en supercheap: 41 euro voor een zespersoonskamer (geboekt als tweepersoons) inclusief ontbijt. Ooit hier? Deze doen!
No reacties