Drie kilometer, lees ik dat goed? Ja je leest het goed: drie kilometer. Foutje zullen we maar zeggen. Of eigenlijk niet: drie kilometer lopen als je denkt dat je er acht moet, is natuurlijk verrukkelijk!
Maar laten we met de ochtend beginnen, of liever nog met afgelopen nacht. Toen we om 21.30 uur bij onze gastvrouw aankwamen, bleek ze nog wel zin te hebben in een babbel. Met een kopje thee en ieder een Britse korthaar op schoot (spijt! Die beesten verharen!) hebben we tot 23.30 uur zitten kletsen. Opnieuw waren we in het huis van een heuse kunstenares (net zoals Jos in Valkenswaard) en deze Miren was ook nog eens met een kunstenaar getrouwd dus het huis was één groot museum. Geweldig!
Vanochtend kregen we ontbijt. Waar zij aan een prachtige fruitsalade met muesli zat, zonder melk of yoghurt (‘Ik ben een droogkauwer’) kregen wij een boterham met een plak kaas. Ach ja, verschil moet er zijn. We nipten aan onze koffie en het gesprek ging over Belgische biertjes. ‘Dubbel bier, da’s lekker, daar krijg je grote tieten van.’ Ik proestte mijn koffie over tafel en toen zei ze ook nog: ‘Wis je da nie?’ Ik kwam niet meer bij, wees naar mijn tieten en lachte nog harder. ‘Wij gaan vandaag aan de dubbel!’ kondigde Pieter aan. Dat wordt wat.
De drie kilometer naar Maastricht, nee da’s gelogen, 3.4 kilometer, waren deels langs de Maas en een indrukwekkende sluis die we in werking zagen. Spectaculair!
Daarna langs wat saaie flats en toen liepen we zo het centrum in. En ik doe dit niet vaak (nooit), maar ik wil een dik applaus geven voor het hotel waar we vannacht blijven, Hotel Monastère Maastricht. Aangekomen, om 11.00 uur natuurlijk al, checkten we in bij een lief meisje. Ze vroeg wat we in Maastricht kwamen doen, en toen we vertelden dat we op doortocht waren richting Santiago, werd ze helemaal blij. ‘Ik ben een klimmer, ik vind alles wat met wandelen en buiten zijn te maken heeft geweldig.’ Ze pakte onze twee grote rugzakken met één hand vast en legde ze in een aparte ruimte. Wij gingen de stad in, liepen over de vrijmarkt in het Stadspark, werden briljant gefotografeerd door een verkeersregelaar, haalden een pelgrimsstempel in de St. Jan, aten een heerlijke lunch bij Café Zondag en genoten van live muziek bij de Foodchurch, en toen was het 15.00 uur. Tijd om onze hotelkamer op te zoeken. Die moest vanochtend immers nog schoongemaakt worden dus we konden er nog niet in. We kwamen op de kamer aan, stond daar een fles Dumont Champagne met een handgeschreven kaartje erbij: ‘Wat leuk dat u in ons hotel verblijft tijdens uw geweldige avontuur! We wensen u namens het hele team veel veilige kilometers toe. Prettig verblijf gewenst en geniet van uw glaasje Champagne.’
De foto die de verkeersregelaar maakte 🙂
Mooie street art op een groot pand aan het begin van de stad
Een stempeltje halen in de St. Jan
Fanfare voor de Koning!
Een live concert van een dixie bandje. Leuk!
Onze kamer in het hotel
Het ontzettend lieve briefje
Nou ja zeg, hoe ontzettend zoet! Blijkt de douche ook nog eens hemels, het bed idem dito, en hebben we een balkon in de zon! Echt, ons geluk kan niet op. En dat voor 65 euro! Mocht je ooit een weekendje naar Maastricht willen gaan, overweeg dan dit heerlijke hotel. Oké, nu hou ik op met ophemelen. We gaan maar eens op zoek naar een avondmaaltje ergens. Morgen naar België, en het allerleukste: mijn zus Lideke komt ons opzoeken in Visé en loopt dan drie dagen met ons mee! Heel erg veel zin in!
PS Vind je het leuk om onze nieuwsbrief te ontvangen? Laat maar weten, dan sturen we je eens per week of zo een overzicht van een aantal posts.
PS II We zitten ook op Instagram en op Polarsteps, mocht je ons daar willen volgen. Leuk!
No reacties