We waren er al voor gewaarschuwd door Petra, maar vandaag was SAAIIIII….
Koolzaad, tarwe, graan, een grasachtige iets waarvan we de naam niet kennen. Af en toe een stukje bos waar we wel naar mogen kijken maar niet doorheen lopen. Nog meer koolzaad, nog meer graan. Hier en daar een grote hoop mest langs de kant van de weg. Een bocht in de weg! Het mag in de krant. Meer graan, meer koolzaad, meer grasachtige. De lucht die net zo grijs is als het asfalt waar we de hele dag op lopen. Hoogtepunt: een eenzame klaproos in de berm. Oh, en een dode, kaalgevreten ree.
Een bocht! WTF?!
Gelukkig was Jerôme erbij om ons te entertainen. Toen we hem ontmoetten in St. Severin vond ik het maar een vreemde gozer, met zijn geklets over ‘in liefde leven’ en ‘ik ben tegen het huwelijk want in het huwelijk kan er geen echte liefde bestaan, daarvoor is het teveel aan regels gebonden’ en ‘iedereen doet alles met de beste bedoelingen, daar ben ik van overtuigd’, maar toch kun je hem er wel goed bij hebben. Hij is nog steeds een vreemde gozer, maar he’s growing on us. Al zijn we hem wel weer kwijtgeraakt onderweg want hij slaapt in Bazancourt – hoopt ie, hij heeft niets gereserveerd, geen telefoon en spreekt geen Frans, dus spannend want zondag en alles gesloten – en wij in het buurdorpje Boult-sur-Suippe. Daar is niets. Geen supermarkt, geen bakkerij, geen café. Maar wel een waanzinnige gîte, met grote tuin, met zitje. Én er is een pizzeria. Dus wat eten wij vanavond? Juist. Heerlijk, na zo’n saaie dag.
PS Pieters afgebroken kies had zo’n scherp randje veroorzaakt dat hij er gister zijn tong aan open haalde. Vandaag er een vijltje van Jerôme langs gehaald en… probleem opgelost! We wachten morgenochtend even af wat de tandarts zegt voor we beslissen of Pieter naar huis gaat of niet. We houden jullie op de hoogte, maar het is al heel fijn dat hij geen pijn meer heeft. Niet aan kies en niet aan tong. Pfff wat een gedoe hè?
PS II We hoorden van Petra eergisteren dat bioboer Jos, bij wie ik 13 jaar geleden logeerde, inderdaad onlangs is overleden. Hij wilde een lading hout ergens ophalen, had daarvoor een oplegger geleend van een bevriende boer, en haakte die aan zijn kleine tractortje. Die oplegger remde echter niet uit zichzelf, en aangezien het hier nogal heuvelachtig is, kan zo’n ding nogal vaart krijgen, en dat is precies wat gebeurde. De oplegger ging harder dan de tractor aankon en de boel schaarde. Jos is onder zijn tractor terecht gekomen. Zo verdrietig. 63 jaar oud was hij. Petra liet ons de rouwkaart zien, die was erg indrukwekkend. Ben er de afgelopen dagen veel mee bezig geweest in mijn hoofd, weet ook niet zo goed waarom want ik kende de goede man natuurlijk nauwelijks, maar toch. Hij was grappig, vriendelijk, een beetje een vreemde snuiter en lief voor de pelgrims.
PS III Vind je het leuk om onze nieuwsbrief te ontvangen? Laat maar weten, dan sturen we je eens per week of zo een overzicht van een aantal posts.
PS IV We zitten ook op Instagram en op Polarsteps, mocht je ons daar willen volgen. Leuk!
No reacties