Gueugnon is een lelijke stad, zei Margriet gister toen we haar zeiden dat we hier vannacht slapen. Daar is geen woord van gelogen. Wat een ongelofelijke treurnis. De huizen lijken wel barakken, alle tuinen zijn van beton, alles qua winkels is boarded up of maar twee uur per week open en er is geen centrum te bekennen. Alleen maar een drukke doorgaande weg en een plein waar niets omheen staat. Er loopt wel een rivier door de stad, vaak een voorbode van mooie wandelpaden en fijne picknickplekjes, maar hier kun je niet bij de rivier in de buurt komen; er staat een verlaten en totaal vergaan fabriekencomplex tussen de stad en de rivier… Blij dat we een appartementje met keuken hebben geregeld zodat we lekker zelf kunnen koken en niet op zoek hoeven naar een fijn tentje om te eten. Kans is namelijk groot dat dat er niet is.
Maar… de route ernaartoe is prachtig. En nieuw voor ons: voor het eerst in 50 dagen hebben we wind! In ons gezicht! Dat is lekker zeg. Lekker uitwaaien terwijl de heuvels onder onze voeten doorrollen. Check out die mooie foto’s die m’n Pietje gemaakt heeft vandaag ❤️ Dat maakt dit stomme stadje weer helemaal goed.
We zagen wat voor onderkinnen we kregen bij deze selfie, dus die werken we zeer professioneel weg door deze bekken te trekken.
PS Vind je het leuk om onze nieuwsbrief te ontvangen? Laat maar weten, dan sturen we je eens per week of zo een overzicht van een aantal posts.
PS II We zijn ook te vinden op Polarsteps en Instagram, mocht je geen genoeg van ons krijgen.
No reacties